Zakończyła się konserwacja stodółki biedniackiej z Kobielic z 1811 roku. Budynek znajduje się w skansenie Zagroda Wsi Pszczyńskiej.
Zabezpieczenie obiektu substancjami ochrony drewna ma przywrócić zabytkowi pierwotny wygląd i zabezpieczyć przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych, zwłaszcza atmosferycznych i biologicznych. Ze względów bezpieczeństwa budynek na czas prowadzonych prac konserwatorskich był wyłączony ze zwiedzania. Obecnie znów jednak można go zwiedzać.
Jak podaje UM Pszczyna, zadanie zostało dofinansowane w kwocie 34 911,36 zł netto, co stanowi 100% wartości projektu. Agencja Rozwoju i Promocji Ziemi Pszczyńskiej pozyskała środki od Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Budynek z 1811 roku postawiono na narożnych głazach. Dach czterospadowy jest przykładem konstrukcji krokwiowo-jętkowej. Do środka prowadzą dwie niewysokie bramy dwuskrzydłowe, nad jedną z nich część daszka jest ruchoma – ułatwiała wjazd wozu z sianem lub zbożem. Wnętrze dzieli się na środkowe klepisko i dwa sąsieki, oddzielone od klepiska przegrodami z desek.
Jak czytamy na stronie internetowej skansenu, stodoła należała z pewnością do niezamożnego chłopa o czym świadczy jej mały metraż, stąd też przylgnęło do niej określenie „biedniacka”.
Ekspozycja wewnątrz nawiązuje do tematu „zboże – mąka – chleb”, zgromadzono m.in. kilka wialni służących do czyszczenia zboża, żarna, stępę, niecki do chleba, sitka do przesiewania ziarna oraz szafarnie.
Stodółka jest budynkiem prostokątnym i to rzadszy typ zabudowy na ziemi pszczyńskiej – częściej spotykane były obiekty wieloboczne.
DLAP, (r) Źródło: UM Pszczyna/Skansen Zagroda Wsi Pszczyńskiej
