Turbiny wiatrowe to przykład wykorzystania jednego z bardziej popularnych źródeł odnawialnej energii (OZE). Jednak technologia ta raczej nie jest powszechnie zalecana w sektorze MŚP.
W analizie pt. „Rozwój odnawialnych źródeł energii w sektorze Mikro, Małych i Średnich Przedsiębiorstw, w tym możliwość zastosowania rozwiązań prosumenckich. Stan obecny i perspektywy rozwoju”, wykonanej na zlecenie Ministerstwa Energii, autorzy: Krzysztof Dziaduszyński, Michał Tarka, Marcin Trupkiewicz, Kamil Szydłowski podkreślają, że wykorzystanie wiatru jako źródła energii odnawialnej w sektorze MŚP nie jest proste, a w wielu przypadkach wręcz niemożliwe.
Wiatr wieje z różną prędkością. Im wyżej – tym prędkość ta jest większa. Do 10-15 metrów nad ziemią należy spodziewać się średniej prędkości od 2 do 4 m/s. To niezbyt wiele. Ważny jest też przepływ. Pożądany jest przepływ laminarny, tj. bez zawirowań. Niestety, na tej wysokości występuje zazwyczaj przepływ z większymi lub mniejszymi zawirowaniami, co zmniejsza dodatkowo zasoby energetyczne tego medium. Do tego turbiny wiatrowe, w stosunku do innych technologii OZE, są dość zawodne, ich ruchome części ulegają awarii. W sumie powoduje to, że mamy do czynienia z niską produktywnością i małym zwrotem inwestycji.
Bardzo ważne jest też, gdzie stoją wiatraki. Najbardziej pożądana jest lokalizacja przy brzegu morskim (najlepiej bezpośrednio). Dobrze rokują doliny powodujące efekt tunelowy. Niezłych efektów można spodziewać się też wznosząc turbiny na grzbietach górskich. W innych przypadkach niestabilność wiatru w niskich warstwach atmosfery ogranicza szerokie wykorzystanie turbin wiatrowych w małym lub średnim przedsiębiorstwie. Oczywiście większy przedsiębiorca może wznieść wyższe turbiny, ale oznacza to dodatkowe nakłady. Proces deweloperski (trwający od 5 do 7 lat) i inwestycyjny stanowią dodatkowe elementy zniechęcające, tym bardziej, że istnieje możliwość sięgnięcia po inne rozwiązania.
Decydując się na turbiny wiatrowe, przedsiębiorca musi również wziąć pod uwagę problemy z odpadami powstałymi na skutek zużycia tych urządzeń. Chodzi tu głównie o nieprzetwarzalny plastik (FRP – polimery zbrojone włóknami), z którego robione są łopaty turbin.
(pp), źródło: gov.pl
