Dziś Wielka Sobota. W kościołach odprawiono liturgię wigilii paschalnej. Jest to centralny moment Triduum Paschalnego i całego roku liturgicznego. Obrzędy tego dnia rozpoczynają się od poświęcenia ognia – symbolu zmartwychwstałego Chrystusa – „Światłości Świata”.
W Wielką Sobotę przed kościołami rozpala się ognisko. W nim spalane są m.in. palmy wielkanocne. Tak uzyskuje się popiół do naznaczenia wiernych podczas przyszłorocznej Środy Popielcowej.
Kapłan święci ogień i od niego zapala świecę paschalną (paschał).
Na świecy kapłan kreśli krzyż i litery: alfa i omega. Oznacza to, że na początku był Bóg i on też przyjdzie na końcu jako Miłosierny Sędzia.
Na paschale kapłan zapisuje bieżący rok i wbija w niego paschał pięć gwoździ (gron) symbolizujących pięć ran Chrystusa, mówiąc przy tym: „Przez swoje święte rany jaśniejące chwałą niech nas strzeże i zachowuje Chrystus Pan. Amen”.
Następnie świeca jest uroczyście wnoszona do świątyni w procesji. Wierni zapalają świece od płomienia paschału, podając sobie światło. Paschał jest również zanurzany w wodzie święconej, która później używana jest do chrztów.
Tak kończy się liturgia światła, a zaczyna się liturgia słowa.
W Wielką Sobotę podczas mszy św. jest więcej czytań biblijnych niż podczas co niedzielnych mszy św. Odczytywane są fragmenty ze Starego i Nowego Testamentu, począwszy od stworzenia świata, poprzez przejście Izraelitów przez Morze Czerwone po wizytę kobiet przy pustym grobie Jezusa. Tradycja przewiduje ich dziewięć (wraz z psalmami), ale w tym roku ze względu na pandemię było ich mniej.
Podczas obrzędów Wielkiej Soboty, po poświęceniu wody, wierni odnawiają przyrzeczenia chrzcielne. To trzecia część wigilii paschalnej – liturgia chrzcielna. Po niej następuje liturgia eucharystyczna.
Wszystkie uroczystości odbywały się w reżimie sanitarnym.
(JJ)
